|
|
roncar - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
ronco ronques ronca roncamos roncáis ronquen
| roncaba roncabes roncaba roncábamos / roncábemos roncabais / roncabeis roncaben
| ronqué roncasti / ronquesti roncó ronquemos roncastis / ronquestis roncaron
| roncara / roncare roncaras / roncares roncara / roncare roncáramos / roncáremos roncarais / roncareis roncaran / roncaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
ronque roncas / ronques ronque ronquemos ronquéis roncan / ronquen
| roncara / roncare roncaras / roncares roncara / roncare roncáramos / roncáremos roncarais / roncareis roncaran / roncaren
| roncaré roncarás roncará roncaremos roncaréis roncarán
| roncaría roncaríes roncaría roncaríamos / roncaríemos roncaríais / roncaríeis roncaríen
|
| Infinitivu | roncar |
|---|
| Xerundiu | roncando |
|---|
| Participiu | | roncáu | roncada | roncao | | roncaos | roncaes |
|
|---|
| Imperativu | ronca roncái |
|---|
Flexona como: mercar forma nominal : ronquíu, ronquida Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|