|
atestar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
atiesto atiestes atiesta atestamos atestáis atiesten
| atestaba atestabes atestaba atestábamos / atestábemos atestabais / atestabeis atestaben
| atesté atestasti / atestesti atestó atestemos atestastis / atestestis atestaron
| atestara / atestare atestaras / atestares atestara / atestare atestáramos / atestáremos atestarais / atestareis atestaran / atestaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
atieste atiestas / atiestes atieste atestemos atestéis atiestan / atiesten
| atestara / atestare atestaras / atestares atestara / atestare atestáramos / atestáremos atestarais / atestareis atestaran / atestaren
| atestaré atestarás atestará atestaremos atestaréis atestarán
| atestaría atestaríes atestaría atestaríamos / atestaríemos atestaríais / atestaríeis atestaríen
|
Infinitivu | atestar |
---|
Xerundiu | atestando |
---|
Participiu | atestáu | atestada | atestao | atestaos | atestaes |
|
---|
Imperativu | atiesta atestái |
---|
Flexona como: amestar forma nominal : atestamientu, atestadura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|