|
apuntalar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
apuntalo apuntales apuntala apuntalamos apuntaláis apuntalen
| apuntalaba apuntalabes apuntalaba apuntalábamos / apuntalábemos apuntalabais / apuntalabeis apuntalaben
| apuntalé apuntalasti / apuntalesti apuntaló apuntalemos apuntalastis / apuntalestis apuntalaron
| apuntalara / apuntalare apuntalaras / apuntalares apuntalara / apuntalare apuntaláramos / apuntaláremos apuntalarais / apuntalareis apuntalaran / apuntalaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
apuntale apuntalas / apuntales apuntale apuntalemos apuntaléis apuntalan / apuntalen
| apuntalara / apuntalare apuntalaras / apuntalares apuntalara / apuntalare apuntaláramos / apuntaláremos apuntalarais / apuntalareis apuntalaran / apuntalaren
| apuntalaré apuntalarás apuntalará apuntalaremos apuntalaréis apuntalarán
| apuntalaría apuntalaríes apuntalaría apuntalaríamos / apuntalaríemos apuntalaríais / apuntalaríeis apuntalaríen
|
Infinitivu | apuntalar |
---|
Xerundiu | apuntalando |
---|
Participiu | apuntaláu | apuntalada | apuntalao | apuntalaos | apuntalaes |
|
---|
Imperativu | apuntala apuntalái |
---|
Flexona como: falar forma nominal : apuntalamientu, apuntaladura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|