|  | cuñar - verbu
 
| Indicativu | 
|---|
 
	| Presente | Pretéritu imperfeutu | Pretéritu indefiníu | Pluscuamperfeutu |  
	| cuño cuñes
 cuña
 cuñamos
 cuñáis
 cuñen
 | cuñaba cuñabes
 cuñaba
 cuñábamos  /  cuñábemos
 cuñabais  /  cuñabeis
 cuñaben
 | cuñé cuñasti  /  cuñesti
 cuñó
 cuñemos
 cuñastis  /  cuñestis
 cuñaron
 | cuñara  /  cuñare cuñaras  /  cuñares
 cuñara  /  cuñare
 cuñáramos  /  cuñáremos
 cuñarais  /  cuñareis
 cuñaran  /  cuñaren
 |  
	| Suxuntivu | Potencial |  | Presente | Pretéritu imperfeutu | Futuru | Condicional |  
	| cuñe cuñas  /  cuñes
 cuñe
 cuñemos
 cuñéis
 cuñan  /  cuñen
 | cuñara  /  cuñare cuñaras  /  cuñares
 cuñara  /  cuñare
 cuñáramos  /  cuñáremos
 cuñarais  /  cuñareis
 cuñaran  /  cuñaren
 | cuñaré cuñarás
 cuñará
 cuñaremos
 cuñaréis
 cuñarán
 | cuñaría cuñaríes
 cuñaría
 cuñaríamos  /  cuñaríemos
 cuñaríais  /  cuñaríeis
 cuñaríen
 |  
| Infinitivu | cuñar | 
|---|
 | Xerundiu | cuñando | 
|---|
 | Participiu | | cuñáu | cuñada | cuñao |  | cuñaos | cuñaes | 
 | 
|---|
 | Imperativu | cuña cuñái
 | 
|---|
 Flexona como: falar forma nominal : cuñadura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana | 
OSLIN-ASTEl corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
	 |