|
mimar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
mimo mimes mima mimamos mimáis mimen
| mimaba mimabes mimaba mimábamos / mimábemos mimabais / mimabeis mimaben
| mimé mimasti / mimesti mimó mimemos mimastis / mimestis mimaron
| mimara / mimare mimaras / mimares mimara / mimare mimáramos / mimáremos mimarais / mimareis mimaran / mimaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
mime mimas / mimes mime mimemos miméis miman / mimen
| mimara / mimare mimaras / mimares mimara / mimare mimáramos / mimáremos mimarais / mimareis mimaran / mimaren
| mimaré mimarás mimará mimaremos mimaréis mimarán
| mimaría mimaríes mimaría mimaríamos / mimaríemos mimaríais / mimaríeis mimaríen
|
Infinitivu | mimar |
---|
Xerundiu | mimando |
---|
Participiu | mimáu | mimada | mimao | mimaos | mimaes |
|
---|
Imperativu | mima mimái |
---|
Flexona como: falar variante ortográfica : amimar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|