|
|
renunciar - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
renuncio renuncies renuncia renunciamos renunciáis renuncien
| renunciaba renunciabes renunciaba renunciábamos / renunciábemos renunciabais / renunciabeis renunciaben
| renuncié renunciasti / renunciesti renunció renunciemos renunciastis / renunciestis renunciaron
| renunciara / renunciare renunciaras / renunciares renunciara / renunciare renunciáramos / renunciáremos renunciarais / renunciareis renunciaran / renunciaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
renuncie renuncias / renuncies renuncie renunciemos renunciéis renuncian / renuncien
| renunciara / renunciare renunciaras / renunciares renunciara / renunciare renunciáramos / renunciáremos renunciarais / renunciareis renunciaran / renunciaren
| renunciaré renunciarás renunciará renunciaremos renunciaréis renunciarán
| renunciaría renunciaríes renunciaría renunciaríamos / renunciaríemos renunciaríais / renunciaríeis renunciaríen
|
| Infinitivu | renunciar |
|---|
| Xerundiu | renunciando |
|---|
| Participiu | | renunciáu | renunciada | renunciao | | renunciaos | renunciaes |
|
|---|
| Imperativu | renuncia renunciái |
|---|
Flexona como: falar forma nominal : renunciamientu, renuncia
variante ortográfica de : arrenunciar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|