|
|
apelucar - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
apeluco apeluques apeluca apelucamos apelucáis apeluquen
| apelucaba apelucabes apelucaba apelucábamos / apelucábemos apelucabais / apelucabeis apelucaben
| apeluqué apelucasti / apeluquesti apelucó apeluquemos apelucastis / apeluquestis apelucaron
| apelucara / apelucare apelucaras / apelucares apelucara / apelucare apelucáramos / apelucáremos apelucarais / apelucareis apelucaran / apelucaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
apeluque apelucas / apeluques apeluque apeluquemos apeluquéis apelucan / apeluquen
| apelucara / apelucare apelucaras / apelucares apelucara / apelucare apelucáramos / apelucáremos apelucarais / apelucareis apelucaran / apelucaren
| apelucaré apelucarás apelucará apelucaremos apelucaréis apelucarán
| apelucaría apelucaríes apelucaría apelucaríamos / apelucaríemos apelucaríais / apelucaríeis apelucaríen
|
| Infinitivu | apelucar |
|---|
| Xerundiu | apelucando |
|---|
| Participiu | | apelucáu | apelucada | apelucao | | apelucaos | apelucaes |
|
|---|
| Imperativu | apeluca apelucái |
|---|
Flexona como: mercar variante ortográfica : pelucar
forma nominal : apelucamientu, apelucadura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|