|
|
manducar - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
manduco manduques manduca manducamos manducáis manduquen
| manducaba manducabes manducaba manducábamos / manducábemos manducabais / manducabeis manducaben
| manduqué manducasti / manduquesti manducó manduquemos manducastis / manduquestis manducaron
| manducara / manducare manducaras / manducares manducara / manducare manducáramos / manducáremos manducarais / manducareis manducaran / manducaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
manduque manducas / manduques manduque manduquemos manduquéis manducan / manduquen
| manducara / manducare manducaras / manducares manducara / manducare manducáramos / manducáremos manducarais / manducareis manducaran / manducaren
| manducaré manducarás manducará manducaremos manducaréis manducarán
| manducaría manducaríes manducaría manducaríamos / manducaríemos manducaríais / manducaríeis manducaríen
|
| Infinitivu | manducar |
|---|
| Xerundiu | manducando |
|---|
| Participiu | | manducáu | manducada | manducao | | manducaos | manducaes |
|
|---|
| Imperativu | manduca manducái |
|---|
Flexona como: mercar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|