|  | aforar - verbu
 
| Indicativu | 
|---|
 
	| Presente | Pretéritu imperfeutu | Pretéritu indefiníu | Pluscuamperfeutu |  
	| aforo afores
 afora
 aforamos
 aforáis
 aforen
 | aforaba aforabes
 aforaba
 aforábamos  /  aforábemos
 aforabais  /  aforabeis
 aforaben
 | aforé aforasti  /  aforesti
 aforó
 aforemos
 aforastis  /  aforestis
 aforaron
 | aforara  /  aforare aforaras  /  aforares
 aforara  /  aforare
 aforáramos  /  aforáremos
 aforarais  /  aforareis
 aforaran  /  aforaren
 |  
	| Suxuntivu | Potencial |  | Presente | Pretéritu imperfeutu | Futuru | Condicional |  
	| afore aforas  /  afores
 afore
 aforemos
 aforéis
 aforan  /  aforen
 | aforara  /  aforare aforaras  /  aforares
 aforara  /  aforare
 aforáramos  /  aforáremos
 aforarais  /  aforareis
 aforaran  /  aforaren
 | aforaré aforarás
 aforará
 aforaremos
 aforaréis
 aforarán
 | aforaría aforaríes
 aforaría
 aforaríamos  /  aforaríemos
 aforaríais  /  aforaríeis
 aforaríen
 |  
| Infinitivu | aforar | 
|---|
 | Xerundiu | aforando | 
|---|
 | Participiu | | aforáu | aforada | aforao |  | aforaos | aforaes | 
 | 
|---|
 | Imperativu | afora aforái
 | 
|---|
 Flexona como: falar forma nominal : aforu, aforamientu Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana | 
OSLIN-ASTEl corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
	 |