|
arremeter - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
arremeto arremetes arremete arremetemos arremetéis arremeten
| arremetía arremetíes arremetía arremetíamos / arremetíemos arremetíais / arremetíeis arremetíen
| arremetí arremetiesti / arremetisti arremetió arremetimos arremetiestis / arremetistis arremetieron
| arremetiera / arremetiere arremetieras / arremetieres arremetiera / arremetiere arremetiéramos / arremetiéremos arremetierais / arremetiereis arremetieran / arremetieren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
arremeta arremetas arremeta arremetamos arremetáis arremetan
| arremetiera / arremetiere arremetieras / arremetieres arremetiera / arremetiere arremetiéramos / arremetiéremos arremetierais / arremetiereis arremetieran / arremetieren
| arremeteré arremeterás arremeterá arremeteremos arremeteréis arremeterán
| arremetería arremeteríes arremetería arremeteríamos / arremeteríemos arremeteríais / arremeteríeis arremeteríen
|
Infinitivu | arremeter |
---|
Xerundiu | arremetiendo |
---|
Participiu | arremetíu | arremetida | arremetío | arremetíos | arremetíes |
|
---|
Imperativu | arremeti arremetéi |
---|
Flexona como: llamber variante ortográfica : remeter
forma nominal : arremetimientu, arremetedura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|