|
esmondar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
esmondo esmondes esmonda esmondamos esmondáis esmonden
| esmondaba esmondabes esmondaba esmondábamos / esmondábemos esmondabais / esmondabeis esmondaben
| esmondé esmondasti / esmondesti esmondó esmondemos esmondastis / esmondestis esmondaron
| esmondara / esmondare esmondaras / esmondares esmondara / esmondare esmondáramos / esmondáremos esmondarais / esmondareis esmondaran / esmondaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
esmonde esmondas / esmondes esmonde esmondemos esmondéis esmondan / esmonden
| esmondara / esmondare esmondaras / esmondares esmondara / esmondare esmondáramos / esmondáremos esmondarais / esmondareis esmondaran / esmondaren
| esmondaré esmondarás esmondará esmondaremos esmondaréis esmondarán
| esmondaría esmondaríes esmondaría esmondaríamos / esmondaríemos esmondaríais / esmondaríeis esmondaríen
|
Infinitivu | esmondar |
---|
Xerundiu | esmondando |
---|
Participiu | esmondáu | esmondada | esmondao | esmondaos | esmondaes |
|
---|
Imperativu | esmonda esmondái |
---|
Flexona como: falar variante ortográfica : esmondiar
forma nominal : esmondu, esmondadura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|