|
mendar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
miendo miendes mienda mendamos mendáis mienden
| mendaba mendabes mendaba mendábamos / mendábemos mendabais / mendabeis mendaben
| mendé mendasti / mendesti mendó mendemos mendastis / mendestis mendaron
| mendara / mendare mendaras / mendares mendara / mendare mendáramos / mendáremos mendarais / mendareis mendaran / mendaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
miende miendas / miendes miende mendemos mendéis miendan / mienden
| mendara / mendare mendaras / mendares mendara / mendare mendáramos / mendáremos mendarais / mendareis mendaran / mendaren
| mendaré mendarás mendará mendaremos mendaréis mendarán
| mendaría mendaríes mendaría mendaríamos / mendaríemos mendaríais / mendaríeis mendaríen
|
Infinitivu | mendar |
---|
Xerundiu | mendando |
---|
Participiu | mendáu | mendada | mendao | mendaos | mendaes |
|
---|
Imperativu | mienda mendái |
---|
Flexona como: amestar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|