|
indultar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
indulto indultes indulta indultamos indultáis indulten
| indultaba indultabes indultaba indultábamos / indultábemos indultabais / indultabeis indultaben
| indulté indultasti / indultesti indultó indultemos indultastis / indultestis indultaron
| indultara / indultare indultaras / indultares indultara / indultare indultáramos / indultáremos indultarais / indultareis indultaran / indultaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
indulte indultas / indultes indulte indultemos indultéis indultan / indulten
| indultara / indultare indultaras / indultares indultara / indultare indultáramos / indultáremos indultarais / indultareis indultaran / indultaren
| indultaré indultarás indultará indultaremos indultaréis indultarán
| indultaría indultaríes indultaría indultaríamos / indultaríemos indultaríais / indultaríeis indultaríen
|
Infinitivu | indultar |
---|
Xerundiu | indultando |
---|
Participiu | indultáu | indultada | indultao | indultaos | indultaes |
|
---|
Imperativu | indulta indultái |
---|
Flexona como: falar forma nominal : indultu Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|