|
arrimar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
arrimo arrimes arrima arrimamos arrimáis arrimen
| arrimaba arrimabes arrimaba arrimábamos / arrimábemos arrimabais / arrimabeis arrimaben
| arrimé arrimasti / arrimesti arrimó arrimemos arrimastis / arrimestis arrimaron
| arrimara / arrimare arrimaras / arrimares arrimara / arrimare arrimáramos / arrimáremos arrimarais / arrimareis arrimaran / arrimaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
arrime arrimas / arrimes arrime arrimemos arriméis arriman / arrimen
| arrimara / arrimare arrimaras / arrimares arrimara / arrimare arrimáramos / arrimáremos arrimarais / arrimareis arrimaran / arrimaren
| arrimaré arrimarás arrimará arrimaremos arrimaréis arrimarán
| arrimaría arrimaríes arrimaría arrimaríamos / arrimaríemos arrimaríais / arrimaríeis arrimaríen
|
Infinitivu | arrimar |
---|
Xerundiu | arrimando |
---|
Participiu | arrimáu | arrimada | arrimao | arrimaos | arrimaes |
|
---|
Imperativu | arrima arrimái |
---|
Flexona como: falar variante ortográfica de : arimar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|