|
afinsar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
afinso afinses afinsa afinsamos afinsáis afinsen
| afinsaba afinsabes afinsaba afinsábamos / afinsábemos afinsabais / afinsabeis afinsaben
| afinsé afinsasti / afinsesti afinsó afinsemos afinsastis / afinsestis afinsaron
| afinsara / afinsare afinsaras / afinsares afinsara / afinsare afinsáramos / afinsáremos afinsarais / afinsareis afinsaran / afinsaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
afinse afinsas / afinses afinse afinsemos afinséis afinsan / afinsen
| afinsara / afinsare afinsaras / afinsares afinsara / afinsare afinsáramos / afinsáremos afinsarais / afinsareis afinsaran / afinsaren
| afinsaré afinsarás afinsará afinsaremos afinsaréis afinsarán
| afinsaría afinsaríes afinsaría afinsaríamos / afinsaríemos afinsaríais / afinsaríeis afinsaríen
|
Infinitivu | afinsar |
---|
Xerundiu | afinsando |
---|
Participiu | afinsáu | afinsada | afinsao | afinsaos | afinsaes |
|
---|
Imperativu | afinsa afinsái |
---|
Flexona como: falar variante ortográfica de : afinxar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|