|
veriar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
verio veries veria veriamos veriáis verien
| veriaba veriabes veriaba veriábamos / veriábemos veriabais / veriabeis veriaben
| verié veriasti / veriesti verió veriemos veriastis / veriestis veriaron
| veriara / veriare veriaras / veriares veriara / veriare veriáramos / veriáremos veriarais / veriareis veriaran / veriaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
verie verias / veries verie veriemos veriéis verian / verien
| veriara / veriare veriaras / veriares veriara / veriare veriáramos / veriáremos veriarais / veriareis veriaran / veriaren
| veriaré veriarás veriará veriaremos veriaréis veriarán
| veriaría veriaríes veriaría veriaríamos / veriaríemos veriaríais / veriaríeis veriaríen
|
Infinitivu | veriar |
---|
Xerundiu | veriando |
---|
Participiu | veriáu | veriada | veriao | veriaos | veriaes |
|
---|
Imperativu | veria veriái |
---|
Flexona como: falar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|