|
mondar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
mondo mondes monda mondamos mondáis monden
| mondaba mondabes mondaba mondábamos / mondábemos mondabais / mondabeis mondaben
| mondé mondasti / mondesti mondó mondemos mondastis / mondestis mondaron
| mondara / mondare mondaras / mondares mondara / mondare mondáramos / mondáremos mondarais / mondareis mondaran / mondaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
monde mondas / mondes monde mondemos mondéis mondan / monden
| mondara / mondare mondaras / mondares mondara / mondare mondáramos / mondáremos mondarais / mondareis mondaran / mondaren
| mondaré mondarás mondará mondaremos mondaréis mondarán
| mondaría mondaríes mondaría mondaríamos / mondaríemos mondaríais / mondaríeis mondaríen
|
Infinitivu | mondar |
---|
Xerundiu | mondando |
---|
Participiu | mondáu | mondada | mondao | mondaos | mondaes |
|
---|
Imperativu | monda mondái |
---|
Flexona como: falar forma nominal : monda Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|