|
aforcar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
aforco aforques aforca aforcamos aforcáis aforquen
| aforcaba aforcabes aforcaba aforcábamos / aforcábemos aforcabais / aforcabeis aforcaben
| aforqué aforcasti / aforquesti aforcó aforquemos aforcastis / aforquestis aforcaron
| aforcara / aforcare aforcaras / aforcares aforcara / aforcare aforcáramos / aforcáremos aforcarais / aforcareis aforcaran / aforcaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
aforque aforcas / aforques aforque aforquemos aforquéis aforcan / aforquen
| aforcara / aforcare aforcaras / aforcares aforcara / aforcare aforcáramos / aforcáremos aforcarais / aforcareis aforcaran / aforcaren
| aforcaré aforcarás aforcará aforcaremos aforcaréis aforcarán
| aforcaría aforcaríes aforcaría aforcaríamos / aforcaríemos aforcaríais / aforcaríeis aforcaríen
|
Infinitivu | aforcar |
---|
Xerundiu | aforcando |
---|
Participiu | aforcáu | aforcada | aforcao | aforcaos | aforcaes |
|
---|
Imperativu | aforca aforcái |
---|
Flexona como: mercar forma nominal : aforcamientu, aforcadura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|