|
coyer - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
cueyo cueyes cueye coyemos coyéis cueyen
| coyía coyíes coyía coyíamos / coyíemos coyíais / coyíeis coyíen
| coyí coyesti / coyisti coyó coyemos / coyimos coyestis / coyistis coyeron
| coyera / coyere coyeras / coyeres coyera / coyere coyéramos / coyéremos coyerais / coyéreis coyeran / coyeren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
cueya cueyas cueya coyamos coyáis cueyan
| coyera / coyere coyeras / coyeres coyera / coyere coyéramos / coyéremos coyerais / coyéreis coyeran / coyeren
| coyeré coyerás coyerá coyeremos coyeréis coyerán
| coyería coyeríes coyería coyeríamos / coyeríemos coyeríais / coyeríeis coyeríen
|
Infinitivu | coyer |
---|
Xerundiu | coyendo |
---|
Participiu | coyíu | coyida | coyío | coyíos | coyíes |
|
---|
Imperativu | coyi / cueyi coyéi |
---|
forma nominal : coyida, coyeta, coyedura, coyedera Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|