|
|
alegar - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
alego alegues alega alegamos alegáis aleguen
| alegaba alegabes alegaba alegábamos / alegábemos alegabais / alegabeis alegaben
| alegué alegasti / aleguesti alegó aleguemos alegastis / aleguestis alegaron
| alegara / alegare alegaras / alegares alegara / alegare alegáramos / alegáremos alegarais / alegareis alegaran / alegaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
alegue alegas / alegues alegue aleguemos aleguéis alegan / aleguen
| alegara / alegare alegaras / alegares alegara / alegare alegáramos / alegáremos alegarais / alegareis alegaran / alegaren
| alegaré alegarás alegará alegaremos alegaréis alegarán
| alegaría alegaríes alegaría alegaríamos / alegaríemos alegaríais / alegaríeis alegaríen
|
| Infinitivu | alegar |
|---|
| Xerundiu | alegando |
|---|
| Participiu | | alegáu | alegada | alegao | | alegaos | alegaes |
|
|---|
| Imperativu | alega alegái |
|---|
forma nominal : alegación Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|