|
amoyentar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
amoyento amoyentes amoyenta amoyentamos amoyentáis amoyenten
| amoyentaba amoyentabes amoyentaba amoyentábamos / amoyentábemos amoyentabais / amoyentabeis amoyentaben
| amoyenté amoyentasti / amoyentesti amoyentó amoyentemos amoyentastis / amoyentestis amoyentaron
| amoyentara / amoyentare amoyentaras / amoyentares amoyentara / amoyentare amoyentáramos / amoyentáremos amoyentarais / amoyentareis amoyentaran / amoyentaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
amoyente amoyentas / amoyentes amoyente amoyentemos amoyentéis amoyentan / amoyenten
| amoyentara / amoyentare amoyentaras / amoyentares amoyentara / amoyentare amoyentáramos / amoyentáremos amoyentarais / amoyentareis amoyentaran / amoyentaren
| amoyentaré amoyentarás amoyentará amoyentaremos amoyentaréis amoyentarán
| amoyentaría amoyentaríes amoyentaría amoyentaríamos / amoyentaríemos amoyentaríais / amoyentaríeis amoyentaríen
|
Infinitivu | amoyentar |
---|
Xerundiu | amoyentando |
---|
Participiu | amoyentáu | amoyentada | amoyentao | amoyentaos | amoyentaes |
|
---|
Imperativu | amoyenta amoyentái |
---|
Flexona como: falar variante ortográfica : moyentar
forma nominal : amoyentadura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|