|
|
llimar - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
llimo llimes llima llimamos llimáis llimen
| llimaba llimabes llimaba llimábamos / llimábemos llimabais / llimabeis llimaben
| llimé llimasti / llimesti llimó llimemos llimastis / llimestis llimaron
| llimara / llimare llimaras / llimares llimara / llimare llimáramos / llimáremos llimarais / llimareis llimaran / llimaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
llime llimas / llimes llime llimemos lliméis lliman / llimen
| llimara / llimare llimaras / llimares llimara / llimare llimáramos / llimáremos llimarais / llimareis llimaran / llimaren
| llimaré llimarás llimará llimaremos llimaréis llimarán
| llimaría llimaríes llimaría llimaríamos / llimaríemos llimaríais / llimaríeis llimaríen
|
| Infinitivu | llimar |
|---|
| Xerundiu | llimando |
|---|
| Participiu | | llimáu | llimada | llimao | | llimaos | llimaes |
|
|---|
| Imperativu | llima llimái |
|---|
Flexona como: falar forma nominal : llimadura, llimadera Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|