|
maniar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
manio manies mania maniamos maniáis manien
| maniaba maniabes maniaba maniábamos / maniábemos maniabais / maniabeis maniaben
| manié maniasti / maniesti manió maniemos maniastis / maniestis maniaron
| maniara / maniare maniaras / maniares maniara / maniare maniáramos / maniáremos maniarais / maniareis maniaran / maniaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
manie manias / manies manie maniemos maniéis manian / manien
| maniara / maniare maniaras / maniares maniara / maniare maniáramos / maniáremos maniarais / maniareis maniaran / maniaren
| maniaré maniarás maniará maniaremos maniaréis maniarán
| maniaría maniaríes maniaría maniaríamos / maniaríemos maniaríais / maniaríeis maniaríen
|
Infinitivu | maniar |
---|
Xerundiu | maniando |
---|
Participiu | maniáu | maniada | maniao | maniaos | maniaes |
|
---|
Imperativu | mania maniái |
---|
Flexona como: falar forma nominal : maniada Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|