|
mindar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
mindo mindes minda mindamos mindáis minden
| mindaba mindabes mindaba mindábamos / mindábemos mindabais / mindabeis mindaben
| mindé mindasti / mindesti mindó mindemos mindastis / mindestis mindaron
| mindara / mindare mindaras / mindares mindara / mindare mindáramos / mindáremos mindarais / mindareis mindaran / mindaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
minde mindas / mindes minde mindemos mindéis mindan / minden
| mindara / mindare mindaras / mindares mindara / mindare mindáramos / mindáremos mindarais / mindareis mindaran / mindaren
| mindaré mindarás mindará mindaremos mindaréis mindarán
| mindaría mindaríes mindaría mindaríamos / mindaríemos mindaríais / mindaríeis mindaríen
|
Infinitivu | mindar |
---|
Xerundiu | mindando |
---|
Participiu | mindáu | mindada | mindao | mindaos | mindaes |
|
---|
Imperativu | minda mindái |
---|
Flexona como: falar variante ortográfica : mindiar
forma nominal : mindadura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|