|
|
resignar - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
resigno resignes resigna resignamos resignáis resignen
| resignaba resignabes resignaba resignábamos / resignábemos resignabais / resignabeis resignaben
| resigné resignasti / resignesti resignó resignemos resignastis / resignestis resignaron
| resignara / resignare resignaras / resignares resignara / resignare resignáramos / resignáremos resignarais / resignareis resignaran / resignaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
resigne resignas / resignes resigne resignemos resignéis resignan / resignen
| resignara / resignare resignaras / resignares resignara / resignare resignáramos / resignáremos resignarais / resignareis resignaran / resignaren
| resignaré resignarás resignará resignaremos resignaréis resignarán
| resignaría resignaríes resignaría resignaríamos / resignaríemos resignaríais / resignaríeis resignaríen
|
| Infinitivu | resignar |
|---|
| Xerundiu | resignando |
|---|
| Participiu | | resignáu | resignada | resignao | | resignaos | resignaes |
|
|---|
| Imperativu | resigna resignái |
|---|
Flexona como: falar forma nominal : resignación Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|