|
armar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
armo armes arma armamos armáis armen
| armaba armabes armaba armábamos / armábemos armabais / armabeis armaben
| armé armasti / armesti armó armemos armastis / armestis armaron
| armara / armare armaras / armares armara / armare armáramos / armáremos armarais / armareis armaran / armaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
arme armas / armes arme armemos arméis arman / armen
| armara / armare armaras / armares armara / armare armáramos / armáremos armarais / armareis armaran / armaren
| armaré armarás armará armaremos armaréis armarán
| armaría armaríes armaría armaríamos / armaríemos armaríais / armaríeis armaríen
|
Infinitivu | armar |
---|
Xerundiu | armando |
---|
Participiu | armáu | armada | armao | armaos | armaes |
|
---|
Imperativu | arma armái |
---|
Flexona como: falar forma nominal : armadura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|