|
arrufar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
arrufo arrufes arrufa arrufamos arrufáis arrufen
| arrufaba arrufabes arrufaba arrufábamos / arrufábemos arrufabais / arrufabeis arrufaben
| arrufé arrufasti / arrufesti arrufó arrufemos arrufastis / arrufestis arrufaron
| arrufara / arrufare arrufaras / arrufares arrufara / arrufare arrufáramos / arrufáremos arrufarais / arrufareis arrufaran / arrufaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
arrufe arrufas / arrufes arrufe arrufemos arruféis arrufan / arrufen
| arrufara / arrufare arrufaras / arrufares arrufara / arrufare arrufáramos / arrufáremos arrufarais / arrufareis arrufaran / arrufaren
| arrufaré arrufarás arrufará arrufaremos arrufaréis arrufarán
| arrufaría arrufaríes arrufaría arrufaríamos / arrufaríemos arrufaríais / arrufaríeis arrufaríen
|
Infinitivu | arrufar |
---|
Xerundiu | arrufando |
---|
Participiu | arrufáu | arrufada | arrufao | arrufaos | arrufaes |
|
---|
Imperativu | arrufa arrufái |
---|
Flexona como: falar forma nominal : arrufamientu Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|