|
recusar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
recuso recuses recusa recusamos recusáis recusen
| recusaba recusabes recusaba recusábamos / recusábemos recusabais / recusabeis recusaben
| recusé recusasti / recusesti recusó recusemos recusastis / recusestis recusaron
| recusara / recusare recusaras / recusares recusara / recusare recusáramos / recusáremos recusarais / recusareis recusaran / recusaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
recuse recusas / recuses recuse recusemos recuséis recusan / recusen
| recusara / recusare recusaras / recusares recusara / recusare recusáramos / recusáremos recusarais / recusareis recusaran / recusaren
| recusaré recusarás recusará recusaremos recusaréis recusarán
| recusaría recusaríes recusaría recusaríamos / recusaríemos recusaríais / recusaríeis recusaríen
|
Infinitivu | recusar |
---|
Xerundiu | recusando |
---|
Participiu | recusáu | recusada | recusao | recusaos | recusaes |
|
---|
Imperativu | recusa recusái |
---|
Flexona como: falar forma nominal : recusación Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|