|
anoriciar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
anoricio anoricies anoricia anoriciamos anoriciáis anoricien
| anoriciaba anoriciabes anoriciaba anoriciábamos / anoriciábemos anoriciabais / anoriciabeis anoriciaben
| anoricié anoriciasti / anoriciesti anorició anoriciemos anoriciastis / anoriciestis anoriciaron
| anoriciara / anoriciare anoriciaras / anoriciares anoriciara / anoriciare anoriciáramos / anoriciáremos anoriciarais / anoriciareis anoriciaran / anoriciaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
anoricie anoricias / anoricies anoricie anoriciemos anoriciéis anorician / anoricien
| anoriciara / anoriciare anoriciaras / anoriciares anoriciara / anoriciare anoriciáramos / anoriciáremos anoriciarais / anoriciareis anoriciaran / anoriciaren
| anoriciaré anoriciarás anoriciará anoriciaremos anoriciaréis anoriciarán
| anoriciaría anoriciaríes anoriciaría anoriciaríamos / anoriciaríemos anoriciaríais / anoriciaríeis anoriciaríen
|
Infinitivu | anoriciar |
---|
Xerundiu | anoriciando |
---|
Participiu | anoriciáu | anoriciada | anoriciao | anoriciaos | anoriciaes |
|
---|
Imperativu | anoricia anoriciái |
---|
Flexona como: falar variante ortográfica : añoriciar, noriciar
forma nominal : anoriciu Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|