|  | renunciar - verbu
 
| Indicativu | 
|---|
 
	| Presente | Pretéritu imperfeutu | Pretéritu indefiníu | Pluscuamperfeutu |  
	| renuncio renuncies
 renuncia
 renunciamos
 renunciáis
 renuncien
 | renunciaba renunciabes
 renunciaba
 renunciábamos  /  renunciábemos
 renunciabais  /  renunciabeis
 renunciaben
 | renuncié renunciasti  /  renunciesti
 renunció
 renunciemos
 renunciastis  /  renunciestis
 renunciaron
 | renunciara  /  renunciare renunciaras  /  renunciares
 renunciara  /  renunciare
 renunciáramos  /  renunciáremos
 renunciarais  /  renunciareis
 renunciaran  /  renunciaren
 |  
	| Suxuntivu | Potencial |  | Presente | Pretéritu imperfeutu | Futuru | Condicional |  
	| renuncie renuncias  /  renuncies
 renuncie
 renunciemos
 renunciéis
 renuncian  /  renuncien
 | renunciara  /  renunciare renunciaras  /  renunciares
 renunciara  /  renunciare
 renunciáramos  /  renunciáremos
 renunciarais  /  renunciareis
 renunciaran  /  renunciaren
 | renunciaré renunciarás
 renunciará
 renunciaremos
 renunciaréis
 renunciarán
 | renunciaría renunciaríes
 renunciaría
 renunciaríamos  /  renunciaríemos
 renunciaríais  /  renunciaríeis
 renunciaríen
 |  
| Infinitivu | renunciar | 
|---|
 | Xerundiu | renunciando | 
|---|
 | Participiu | | renunciáu | renunciada | renunciao |  | renunciaos | renunciaes | 
 | 
|---|
 | Imperativu | renuncia renunciái
 | 
|---|
 Flexona como: falar forma nominal : renunciamientu, renuncia
   variante ortográfica de  : arrenunciar  Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana | 
OSLIN-ASTEl corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
	 |