|
coñocer - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
coñozo coñoces coñoz coñocemos coñocéis coñocen
| coñocía coñocíes coñocía coñocíamos / coñocíemos coñocíais / coñocíeis coñocíen
| coñocí coñociesti / coñocisti coñoció coñociemos / coñocimos coñociestis / coñocistis coñocieron
| coñociera / coñociere coñocieras / coñocieres coñociera / coñociere coñociéramos / coñociéremos coñocierais / coñociereis coñocieran / coñocieren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
coñoza coñozas coñoza coñozamos coñozáis coñozan
| coñociera / coñociere coñocieras / coñocieres coñociera / coñociere coñociéramos / coñociéremos coñocierais / coñociereis coñocieran / coñocieren
| coñoceré coñocerás coñocerá coñoceremos coñoceréis coñocerán
| coñocería coñoceríes coñocería coñoceríamos / coñoceríemos coñoceríais / coñoceríeis coñoceríen
|
Infinitivu | coñocer |
---|
Xerundiu | coñociendo |
---|
Participiu | coñocíu | coñocida | coñocío | coñocíos | coñocíes |
|
---|
Imperativu | coñoz coñocéi |
---|
Flexona como: paecer variante ortográfica de : conocer Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|