|
alamar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
alamo alames alama alamamos alamáis alamen
| alamaba alamabes alamaba alamábamos / alamábemos alamabais / alamabeis alamaben
| alamé alamasti / alamesti alamó alamemos alamastis / alamestis alamaron
| alamara / alamare alamaras / alamares alamara / alamare alamáramos / alamáremos alamarais / alamareis alamaran / alamaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
alame alamas / alames alame alamemos alaméis alaman / alamen
| alamara / alamare alamaras / alamares alamara / alamare alamáramos / alamáremos alamarais / alamareis alamaran / alamaren
| alamaré alamarás alamará alamaremos alamaréis alamarán
| alamaría alamaríes alamaría alamaríamos / alamaríemos alamaríais / alamaríeis alamaríen
|
Infinitivu | alamar |
---|
Xerundiu | alamando |
---|
Participiu | alamáu | alamada | alamao | alamaos | alamaes |
|
---|
Imperativu | alama alamái |
---|
Flexona como: falar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|