|
mangar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
mango mangues manga mangamos mangáis manguen
| mangaba mangabes mangaba mangábamos / mangábemos mangabais / mangabeis mangaben
| mangué mangasti / manguesti mangó manguemos mangastis / manguestis mangaron
| mangara / mangare mangaras / mangares mangara / mangare mangáramos / mangáremos mangarais / mangareis mangaran / mangaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
mangue mangas / mangues mangue manguemos manguéis mangan / manguen
| mangara / mangare mangaras / mangares mangara / mangare mangáramos / mangáremos mangarais / mangareis mangaran / mangaren
| mangaré mangarás mangará mangaremos mangaréis mangarán
| mangaría mangaríes mangaría mangaríamos / mangaríemos mangaríais / mangaríeis mangaríen
|
Infinitivu | mangar |
---|
Xerundiu | mangando |
---|
Participiu | mangáu | mangada | mangao | mangaos | mangaes |
|
---|
Imperativu | manga mangái |
---|
Flexona como: fregar forma nominal : mangadura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|