|
meimar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
meimo meimes meima meimamos meimáis meimen
| meimaba meimabes meimaba meimábamos / meimábemos meimabais / meimabeis meimaben
| meimé meimasti / meimesti meimó meimemos meimastis / meimestis meimaron
| meimara / meimare meimaras / meimares meimara / meimare meimáramos / meimáremos meimarais / meimareis meimaran / meimaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
meime meimas / meimes meime meimemos meiméis meiman / meimen
| meimara / meimare meimaras / meimares meimara / meimare meimáramos / meimáremos meimarais / meimareis meimaran / meimaren
| meimaré meimarás meimará meimaremos meimaréis meimarán
| meimaría meimaríes meimaría meimaríamos / meimaríemos meimaríais / meimaríeis meimaríen
|
Infinitivu | meimar |
---|
Xerundiu | meimando |
---|
Participiu | meimáu | meimada | meimao | meimaos | meimaes |
|
---|
Imperativu | meima meimái |
---|
Flexona como: falar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|