|  | afamiar - verbu
 
| Indicativu | 
|---|
 
	| Presente | Pretéritu imperfeutu | Pretéritu indefiníu | Pluscuamperfeutu |  
	| afamio afamies
 afamia
 afamiamos
 afamiáis
 afamien
 | afamiaba afamiabes
 afamiaba
 afamiábamos  /  afamiábemos
 afamiabais  /  afamiabeis
 afamiaben
 | afamié afamiasti  /  afamiesti
 afamió
 afamiemos
 afamiastis  /  afamiestis
 afamiaron
 | afamiara  /  afamiare afamiaras  /  afamiares
 afamiara  /  afamiare
 afamiáramos  /  afamiáremos
 afamiarais  /  afamiareis
 afamiaran  /  afamiaren
 |  
	| Suxuntivu | Potencial |  | Presente | Pretéritu imperfeutu | Futuru | Condicional |  
	| afamie afamias  /  afamies
 afamie
 afamiemos
 afamiéis
 afamian  /  afamien
 | afamiara  /  afamiare afamiaras  /  afamiares
 afamiara  /  afamiare
 afamiáramos  /  afamiáremos
 afamiarais  /  afamiareis
 afamiaran  /  afamiaren
 | afamiaré afamiarás
 afamiará
 afamiaremos
 afamiaréis
 afamiarán
 | afamiaría afamiaríes
 afamiaría
 afamiaríamos  /  afamiaríemos
 afamiaríais  /  afamiaríeis
 afamiaríen
 |  
| Infinitivu | afamiar | 
|---|
 | Xerundiu | afamiando | 
|---|
 | Participiu | | afamiáu | afamiada | afamiao |  | afamiaos | afamiaes | 
 | 
|---|
 | Imperativu | afamia afamiái
 | 
|---|
 Flexona como: falar variante ortográfica : famiar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana | 
OSLIN-ASTEl corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
	 |