|
finar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
fino fines fina finamos fináis finen
| finaba finabes finaba finábamos / finábemos finabais / finabeis finaben
| finé finasti / finesti finó finemos finastis / finestis finaron
| finara / finare finaras / finares finara / finare fináramos / fináremos finarais / finareis finaran / finaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
fine finas / fines fine finemos finéis finan / finen
| finara / finare finaras / finares finara / finare fináramos / fináremos finarais / finareis finaran / finaren
| finaré finarás finará finaremos finaréis finarán
| finaría finaríes finaría finaríamos / finaríemos finaríais / finaríeis finaríen
|
Infinitivu | finar |
---|
Xerundiu | finando |
---|
Participiu | fináu | finada | finao | finaos | finaes |
|
---|
Imperativu | fina finái |
---|
Flexona como: falar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|