|
historiar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
historio histories historia historiamos historiáis historien
| historiaba historiabes historiaba historiábamos / historiábemos historiabais / historiabeis historiaben
| historié historiasti / historiesti historió historiemos historiastis / historiestis historiaron
| historiara / historiare historiaras / historiares historiara / historiare historiáramos / historiáremos historiarais / historiareis historiaran / historiaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
historie historias / histories historie historiemos historiéis historian / historien
| historiara / historiare historiaras / historiares historiara / historiare historiáramos / historiáremos historiarais / historiareis historiaran / historiaren
| historiaré historiarás historiará historiaremos historiaréis historiarán
| historiaría historiaríes historiaría historiaríamos / historiaríemos historiaríais / historiaríeis historiaríen
|
Infinitivu | historiar |
---|
Xerundiu | historiando |
---|
Participiu | historiáu | historiada | historiao | historiaos | historiaes |
|
---|
Imperativu | historia historiái |
---|
Flexona como: falar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|