|
amenar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
ameno amenes amena amenamos amenáis amenen
| amenaba amenabes amenaba amenábamos / amenábemos amenabais / amenabeis amenaben
| amené amenasti / amenesti amenó amenemos amenastis / amenestis amenaron
| amenara / amenare amenaras / amenares amenara / amenare amenáramos / amenáremos amenarais / amenareis amenaran / amenaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
amene amenas / amenes amene amenemos amenéis amenan / amenen
| amenara / amenare amenaras / amenares amenara / amenare amenáramos / amenáremos amenarais / amenareis amenaran / amenaren
| amenaré amenarás amenará amenaremos amenaréis amenarán
| amenaría amenaríes amenaría amenaríamos / amenaríemos amenaríais / amenaríeis amenaríen
|
Infinitivu | amenar |
---|
Xerundiu | amenando |
---|
Participiu | amenáu | amenada | amenao | amenaos | amenaes |
|
---|
Imperativu | amena amenái |
---|
Flexona como: falar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|