|
|
sofitar - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
sofito sofites sofita sofitamos sofitáis sofiten
| sofitaba sofitabes sofitaba sofitábamos / sofitábemos sofitabais / sofitabeis sofitaben
| sofité sofitasti / sofitesti sofitó sofitemos sofitastis / sofitestis sofitaron
| sofitara / sofitare sofitaras / sofitares sofitara / sofitare sofitáramos / sofitáremos sofitarais / sofitareis sofitaran / sofitaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
sofite sofitas / sofites sofite sofitemos sofitéis sofitan / sofiten
| sofitara / sofitare sofitaras / sofitares sofitara / sofitare sofitáramos / sofitáremos sofitarais / sofitareis sofitaran / sofitaren
| sofitaré sofitarás sofitará sofitaremos sofitaréis sofitarán
| sofitaría sofitaríes sofitaría sofitaríamos / sofitaríemos sofitaríais / sofitaríeis sofitaríen
|
| Infinitivu | sofitar |
|---|
| Xerundiu | sofitando |
|---|
| Participiu | | sofitáu | sofitada | sofitao | | sofitaos | sofitaes |
|
|---|
| Imperativu | sofita sofitái |
|---|
Flexona como: falar forma nominal : sofitu, sofitancia, sofitamientu, sofitadura, sofita Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|