OSLIN-AST
Lexicón abiertu de la llingua asturiana

arimar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
arimo
arimes
arima
arimamos
arimáis
arimen
arimaba
arimabes
arimaba
arimábamos / arimábemos
arimabais / arimabeis
arimaben
arimé
arimasti / arimesti
arimó
arimemos
arimastis / arimestis
arimaron
arimara / arimare
arimaras / arimares
arimara / arimare
arimáramos / arimáremos
arimarais / arimareis
arimaran / arimaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
arime
arimas / arimes
arime
arimemos
ariméis
ariman / arimen
arimara / arimare
arimaras / arimares
arimara / arimare
arimáramos / arimáremos
arimarais / arimareis
arimaran / arimaren
arimaré
arimarás
arimará
arimaremos
arimaréis
arimarán
arimaría
arimaríes
arimaría
arimaríamos / arimaríemos
arimaríais / arimaríeis
arimaríen
Infinitivuarimar
Xerundiuarimando
Participiu
arimáuarimadaarimao
arimaosarimaes
Imperativuarima
arimái

Flexona como: falar

variante ortográfica : arrimar

forma nominal : arimu

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana

OSLIN-AST

El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.