|
|
afanar - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
afano afanes afana afanamos afanáis afanen
| afanaba afanabes afanaba afanábamos / afanábemos afanabais / afanabeis afanaben
| afané afanasti / afanesti afanó afanemos afanastis / afanestis afanaron
| afanara / afanare afanaras / afanares afanara / afanare afanáramos / afanáremos afanarais / afanareis afanaran / afanaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
afane afanas / afanes afane afanemos afanéis afanan / afanen
| afanara / afanare afanaras / afanares afanara / afanare afanáramos / afanáremos afanarais / afanareis afanaran / afanaren
| afanaré afanarás afanará afanaremos afanaréis afanarán
| afanaría afanaríes afanaría afanaríamos / afanaríemos afanaríais / afanaríeis afanaríen
|
| Infinitivu | afanar |
|---|
| Xerundiu | afanando |
|---|
| Participiu | | afanáu | afanada | afanao | | afanaos | afanaes |
|
|---|
| Imperativu | afana afanái |
|---|
Flexona como: falar forma nominal : afanadura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|