|
amimar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
amimo amimes amima amimamos amimáis amimen
| amimaba amimabes amimaba amimábamos / amimábemos amimabais / amimabeis amimaben
| amimé amimasti / amimesti amimó amimemos amimastis / amimestis amimaron
| amimara / amimare amimaras / amimares amimara / amimare amimáramos / amimáremos amimarais / amimareis amimaran / amimaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
amime amimas / amimes amime amimemos amiméis amiman / amimen
| amimara / amimare amimaras / amimares amimara / amimare amimáramos / amimáremos amimarais / amimareis amimaran / amimaren
| amimaré amimarás amimará amimaremos amimaréis amimarán
| amimaría amimaríes amimaría amimaríamos / amimaríemos amimaríais / amimaríeis amimaríen
|
Infinitivu | amimar |
---|
Xerundiu | amimando |
---|
Participiu | amimáu | amimada | amimao | amimaos | amimaes |
|
---|
Imperativu | amima amimái |
---|
Flexona como: falar variante ortográfica de : mimar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|