|
encalmar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
encalmo encalmes encalma encalmamos encalmáis encalmen
| encalmaba encalmabes encalmaba encalmábamos / encalmábemos encalmabais / encalmabeis encalmaben
| encalmé encalmasti / encalmesti encalmó encalmemos encalmastis / encalmestis encalmaron
| encalmara / encalmare encalmaras / encalmares encalmara / encalmare encalmáramos / encalmáremos encalmarais / encalmareis encalmaran / encalmaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
encalme encalmas / encalmes encalme encalmemos encalméis encalman / encalmen
| encalmara / encalmare encalmaras / encalmares encalmara / encalmare encalmáramos / encalmáremos encalmarais / encalmareis encalmaran / encalmaren
| encalmaré encalmarás encalmará encalmaremos encalmaréis encalmarán
| encalmaría encalmaríes encalmaría encalmaríamos / encalmaríemos encalmaríais / encalmaríeis encalmaríen
|
Infinitivu | encalmar |
---|
Xerundiu | encalmando |
---|
Participiu | encalmáu | encalmada | encalmao | encalmaos | encalmaes |
|
---|
Imperativu | encalma encalmái |
---|
Flexona como: falar forma nominal : encalmadura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|