|
envinagrar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
envinagro envinagres envinagra envinagramos envinagráis envinagren
| envinagraba envinagrabes envinagraba envinagrábamos / envinagrábemos envinagrabais / envinagrabeis envinagraben
| envinagré envinagrasti / envinagresti envinagró envinagremos envinagrastis / envinagrestis envinagraron
| envinagrara / envinagrare envinagraras / envinagrares envinagrara / envinagrare envinagráramos / envinagráremos envinagrarais / envinagrareis envinagraran / envinagraren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
envinagre envinagras / envinagres envinagre envinagremos envinagréis envinagran / envinagren
| envinagrara / envinagrare envinagraras / envinagrares envinagrara / envinagrare envinagráramos / envinagráremos envinagrarais / envinagrareis envinagraran / envinagraren
| envinagraré envinagrarás envinagrará envinagraremos envinagraréis envinagrarán
| envinagraría envinagraríes envinagraría envinagraríamos / envinagraríemos envinagraríais / envinagraríeis envinagraríen
|
Infinitivu | envinagrar |
---|
Xerundiu | envinagrando |
---|
Participiu | envinagráu | envinagrada | envinagrao | envinagraos | envinagraes |
|
---|
Imperativu | envinagra envinagrái |
---|
Flexona como: falar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|