|
|
romanar - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
romano romanes romana romanamos romanáis romanen
| romanaba romanabes romanaba romanábamos / romanábemos romanabais / romanabeis romanaben
| romané romanasti / romanesti romanó romanemos romanastis / romanestis romanaron
| romanara / romanare romanaras / romanares romanara / romanare romanáramos / romanáremos romanarais / romanareis romanaran / romanaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
romane romanas / romanes romane romanemos romanéis romanan / romanen
| romanara / romanare romanaras / romanares romanara / romanare romanáramos / romanáremos romanarais / romanareis romanaran / romanaren
| romanaré romanarás romanará romanaremos romanaréis romanarán
| romanaría romanaríes romanaría romanaríamos / romanaríemos romanaríais / romanaríeis romanaríen
|
| Infinitivu | romanar |
|---|
| Xerundiu | romanando |
|---|
| Participiu | | romanáu | romanada | romanao | | romanaos | romanaes |
|
|---|
| Imperativu | romana romanái |
|---|
Flexona como: falar variante ortográfica de : arromanar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|