|
esmaniar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
esmanio esmanies esmania esmaniamos esmaniáis esmanien
| esmaniaba esmaniabes esmaniaba esmaniábamos / esmaniábemos esmaniabais / esmaniabeis esmaniaben
| esmanié esmaniasti / esmaniesti esmanió esmaniemos esmaniastis / esmaniestis esmaniaron
| esmaniara / esmaniare esmaniaras / esmaniares esmaniara / esmaniare esmaniáramos / esmaniáremos esmaniarais / esmaniareis esmaniaran / esmaniaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
esmanie esmanias / esmanies esmanie esmaniemos esmaniéis esmanian / esmanien
| esmaniara / esmaniare esmaniaras / esmaniares esmaniara / esmaniare esmaniáramos / esmaniáremos esmaniarais / esmaniareis esmaniaran / esmaniaren
| esmaniaré esmaniarás esmaniará esmaniaremos esmaniaréis esmaniarán
| esmaniaría esmaniaríes esmaniaría esmaniaríamos / esmaniaríemos esmaniaríais / esmaniaríeis esmaniaríen
|
Infinitivu | esmaniar |
---|
Xerundiu | esmaniando |
---|
Participiu | esmaniáu | esmaniada | esmaniao | esmaniaos | esmaniaes |
|
---|
Imperativu | esmania esmaniái |
---|
Flexona como: falar variante ortográfica de : esmanar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|