noriciar - verbu

Indicativu
Presente Pretéritu imperfeutu Pretéritu indefiníu Pluscuamperfeutu
noricio
noricies
noricia
noriciamos
noriciáis
noricien
noriciaba
noriciabes
noriciaba
noriciábamos / noriciábemos
noriciabais / noriciabeis
noriciaben
noricié
noriciasti / noriciesti
norició
noriciemos
noriciastis / noriciestis
noriciaron
noriciara / noriciare
noriciaras / noriciares
noriciara / noriciare
noriciáramos / noriciáremos
noriciarais / noriciareis
noriciaran / noriciaren
Suxuntivu Potencial
Presente Pretéritu imperfeutu Futuru Condicional
noricie
noricias / noricies
noricie
noriciemos
noriciéis
norician / noricien
noriciara / noriciare
noriciaras / noriciares
noriciara / noriciare
noriciáramos / noriciáremos
noriciarais / noriciareis
noriciaran / noriciaren
noriciaré
noriciarás
noriciará
noriciaremos
noriciaréis
noriciarán
noriciaría
noriciaríes
noriciaría
noriciaríamos / noriciaríemos
noriciaríais / noriciaríeis
noriciaríen
Infinitivunoriciar
Xerundiunoriciando
Participiu
noriciáunoriciadanoriciao
noriciaosnoriciaes
Imperativunoricia
noriciái

Flexona como: falar

variante ortográfica de : anoriciar

Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana