|
|
afumar - verbu
| Indicativu
|
|---|
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
afumo afumes afuma afumamos afumáis afumen
| afumaba afumabes afumaba afumábamos / afumábemos afumabais / afumabeis afumaben
| afumé afumasti / afumesti afumó afumemos afumastis / afumestis afumaron
| afumara / afumare afumaras / afumares afumara / afumare afumáramos / afumáremos afumarais / afumareis afumaran / afumaren
|
| Suxuntivu
| Potencial
| | Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
afume afumas / afumes afume afumemos afuméis afuman / afumen
| afumara / afumare afumaras / afumares afumara / afumare afumáramos / afumáremos afumarais / afumareis afumaran / afumaren
| afumaré afumarás afumará afumaremos afumaréis afumarán
| afumaría afumaríes afumaría afumaríamos / afumaríemos afumaríais / afumaríeis afumaríen
|
| Infinitivu | afumar |
|---|
| Xerundiu | afumando |
|---|
| Participiu | | afumáu | afumada | afumao | | afumaos | afumaes |
|
|---|
| Imperativu | afuma afumái |
|---|
Flexona como: falar variante ortográfica : afumiar
forma nominal : afumamientu, afumadura Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|