OSLIN-AST
Lexicón abiertu de la llingua asturiana
rellumar - verbu
| Indicativu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretéritu imperfeutu | Pretéritu indefiníu | Pluscuamperfeutu | ||
| rellumo rellumes relluma rellumamos rellumáis rellumen | rellumaba rellumabes rellumaba rellumábamos / rellumábemos rellumabais / rellumabeis rellumaben | rellumé rellumasti / rellumesti rellumó rellumemos rellumastis / rellumestis rellumaron | rellumara / rellumare rellumaras / rellumares rellumara / rellumare rellumáramos / rellumáremos rellumarais / rellumareis rellumaran / rellumaren | ||
| Suxuntivu | Potencial | ||||
| Presente | Pretéritu imperfeutu | Futuru | Condicional | ||
| rellume rellumas / rellumes rellume rellumemos relluméis relluman / rellumen | rellumara / rellumare rellumaras / rellumares rellumara / rellumare rellumáramos / rellumáremos rellumarais / rellumareis rellumaran / rellumaren | rellumaré rellumarás rellumará rellumaremos rellumaréis rellumarán | rellumaría rellumaríes rellumaría rellumaríamos / rellumaríemos rellumaríais / rellumaríeis rellumaríen | ||
| Infinitivu | rellumar | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Xerundiu | rellumando | |||||
| Participiu |
|
|||||
| Imperativu | relluma rellumái |
Flexona como: falar
variante ortográfica : arrellumar
forma nominal : rellumu, rellumíu, rellumera, rellume, rellumanza, rellumada
Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.