|
arrellumar - verbu
Indicativu
|
---|
Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Pretéritu indefiníu
| Pluscuamperfeutu
|
arrellumo arrellumes arrelluma arrellumamos arrellumáis arrellumen
| arrellumaba arrellumabes arrellumaba arrellumábamos / arrellumábemos arrellumabais / arrellumabeis arrellumaben
| arrellumé arrellumasti / arrellumesti arrellumó arrellumemos arrellumastis / arrellumestis arrellumaron
| arrellumara / arrellumare arrellumaras / arrellumares arrellumara / arrellumare arrellumáramos / arrellumáremos arrellumarais / arrellumareis arrellumaran / arrellumaren
|
Suxuntivu
| Potencial
| Presente
| Pretéritu imperfeutu
| Futuru
| Condicional
|
arrellume arrellumas / arrellumes arrellume arrellumemos arrelluméis arrelluman / arrellumen
| arrellumara / arrellumare arrellumaras / arrellumares arrellumara / arrellumare arrellumáramos / arrellumáremos arrellumarais / arrellumareis arrellumaran / arrellumaren
| arrellumaré arrellumarás arrellumará arrellumaremos arrellumaréis arrellumarán
| arrellumaría arrellumaríes arrellumaría arrellumaríamos / arrellumaríemos arrellumaríais / arrellumaríeis arrellumaríen
|
Infinitivu | arrellumar |
---|
Xerundiu | arrellumando |
---|
Participiu | arrellumáu | arrellumada | arrellumao | arrellumaos | arrellumaes |
|
---|
Imperativu | arrelluma arrellumái |
---|
Flexona como: falar variante ortográfica de : rellumar Esta palabra atópase en Diccionariu de la Llingua Asturiana
|
OSLIN-AST
El corpus léxicu OSLIN-AST ye un conxuntu estructuráu de preseos
llingüísticos. Ta dirixíu al públicu en xeneral, pero tamién a la
comunidá científica, y pue usase como ferramienta útil pa toes aquelles
persones que trabayen cola llingua asturiana, o que deseen deprendela o
iguar dudes. Tolos conteníos d'esti sitiu actualícense de contino.
|